منتقد سینمایی کسی است که با تشریح عناصر دیداری و شنیداری فیلم، سبک فیلم،تاثیرگذاری فیلم، تفسیر و تعیین چگونگی های زیبایی شناسانه و ارزیابی موفقیت یا شکست آن درک و فهم ما از فیلم را افزایش می دهد.
فیلم به مانند دیگر آثار هنری، باید به عنوان یک ساختار فرمی درک شود. بنابر این، باید بدانیم: فرم چیست و چگونه ما را تحت تاثیر قرار می دهد؛ و با اصول اساسی فرم فیلم، فرم‌های روایی و غیر روایی در سینما آشنا باشیم. در عین حال موضوع فرم فیلم، مطالعه‌ی تکنیک‌هایی است که خصلت‌نمای رسانه‌ی فیلم‌اند،چون این تکنیک‌ها درون فرم کل فیلم عمل می کنند و عبارتند از: میزانسن،فیلمبرداری،تدوین و صدا.
یک فیلم کامل فیلمی است که از این تکنیک‌های بنیادین، عناصر روایی و غیر روایی فیلم به خوبی بهره برده است.
هر بیننده‌ا‌‌ی پس از تماشای فیلم برداشت‌هایی از نقاط قوت،ضعف و پیام فیلم دارد که غالب این برداشت‌ها ذوقی است. نقد فیلم می کوشد به این برداشت‌های ذوقی جهت ببخشد و با نظام‌مند کردن و فنی نمودن آنها درک و فهم بصری بینندگان فیلم را افزایش دهد.بنابر این،یک نقد جامع در حیطه‌ی فیلم،نقدی است که به سه پرسش مهم و کلیدی درباره‌ی آن فیلم پاسخ گوید:
1. فیلم چه می خواهد بگوید؟
2. از چه راهی می خواهد بگوید؟
3. میزان موفقیت فیلم در رساندن پیامش چقدر است؟
پاسخ به هریک از این پرسش‌ها مرحله‌ای از مراحل سه گانه‌ی نقد فیلم را می‌سازد. پاسخ پرسش نخست،توصیف محتوایی فیلم را شامل می شود و تفسیر فیلم نام می گیرد. پاسخ پرسش دوم،توضیح عناصر تکنیکی و فرمی فیلم را دربرمی گیرد و تحلیل فیلم را می سازد. پاسخ به پرسش واپسین،ارزیابی و قضاوت فیلم را می سازد و ارزیابی فیلم نامیده می شود.
